(Ge) mist – Column PP-Elle

(Ge) mist. Les 8 was in de mist gelopen. Letterlijk en figuurlijk. Er hing een behoorlijke laag mist maar toch gingen we het proberen. De kans dat het voldoende zou gaan opklaren voor wat circuitjes vliegen was aanwezig.

Helaas maar 5 minuten gevlogen. Er kwam opnieuw mist binnen en na twee go-arounds van een Fokker 50 na ons, restte mij alleen nog een bak koffie op de club te drinken en ‘hangaar te vliegen’. Maar ach, toch weer even getaxied, checks gedaan en eindelijk eens perfect gecommuniceerd op de radio.

Gister les 9 en omdat er toch wat lage bewolking was, een lesje overgeslagen voor het nog oefenen van stall recoveries en dan maar circuits vliegen. Leuk! Nu echt landen leren en oefenen. Met wat crosswind en turbulentie ging het niet zo slecht. Op final voelde en ging het redelijk soepeltjes. Maar op het laatste moment is het nog behoorlijk moeilijk in te schatten hoe hoog ik nou werkelijk zit en wanneer ik de neus iets moet gaan trekken. Die timing heb ik nog niet. Terwijl ik er heilig van overtuigd ben dat we bijna met de wieltjes op de grond zitten, wil ik de neus al optrekken. Mijn instructeur houdt mij tegen. Mijn bewuste gelooft op dat moment de instructies, mijn onderbewuste schreeuwt in alle talen dat ik harder moet trekken. Dat ik al de theorie heb doorgenomen over Human Performance is hierbij een zegen. Je geest kan vervelend gevaarlijk verkeerde inschattingen maken en daar moet je elke minuut dat je vliegt bewust van blijven.

Ik ben gelukkig niet alleen. Veel beginners hebben moeite met de landing. Ik heb er vertrouwen in dat ik dat na flink wat oefenen door ga hebben. Tot die tijd is het misschien verstandig dat mijn instructeur een kussentje mee neemt om op te zitten.

De eerste touch & go’s werden go arounds want de baan had bezoek van andere vliegers, een zwerm meeuwen. Het vervelende van vogels is dat ze niet opzij voor je gaan. Ze zien je niet of beschouwen je als een vogel en verwachten dat je ergens naast hun land. Na het vragen aan de toren de meeuwen weg te jagen, konden we veilig touch & go’s oefenen. Als echte dierenvriend vind ik stiekem dat die meeuwen meer recht hebben lekker in de weg te vliegen dan ik in een apparatus hun wereld betreed. Maar op het moment van een go around heb ik in mijzelf niet erg aardige dingen tegen ze gezegd.

Na de les gezellig met de aanwezigen koffie gedronken. Onze club geeft je de vrijheid lekker te vliegen en weer je eigen gang te gaan of gezellig te blijven hangen en anekdotes uit te wisselen. Verschillende mensen met verschillende ervaringen, veel humor en bereidheid beginners zoals ik te helpen.

Ard en Linda vroegen of ik nog een rondje mee wou in de Cessna (PH-WVO). Natuurlijk wil ik even mee! Linda wou nog een selfie. Terwijl Eric een foto van ons maakte poserend voor de Cessna, draaide Foxy (het hondje van Eric) zijn eigen selfie in het gras naast de hangaar.

Gewend geraakt aan de Q (onze Aquila met registratie PH-KLQ) lijkt zo’n Cessna met zijn analoge klokkenspel een flinke uitdaging om in te vliegen. In de Q hebben we een glazen Garmin cockpit met touchscreen. Op de linkerscherm wordt alles digitaal aangegeven: koers, hoogte, vertical speed, horizon etc… Erg overzichtelijk. In de Cessna worden hoogte, koers en nog meer op aparte wijzers afgelezen. Een cockpit zoals je eigenlijk vaker in kleine kisten tegenkomt.

Het heeft wel iets zo´n Cessna. Heb er nog wel een zwak voor omdat mijn allereerste vlucht ooit in een kleine Cessnaatje was. Bijna een halve eeuw oud en vol met deukjes. Hobbelend over de grasbaan op Hilversum. Die kriebels in mijn buik vergeet ik nooit meer.

De lucht was weer prachtig en ik heb weer als passagier mogen genieten van de leukste hobby die er bestaat… vliegen. Bij mensen in hun tuintjes kijken van boven, de reflectie van de laag hangende zon in water, het schaduwenspel en de schitterende wolkenformaties. We mogen de gebroeders Wright en niet te vergeten Anthony Fokker dankbaar zijn.

Ik sluit af met een quote van de comedian Douglas Adams:
“The knack of flying is learning how to throw yourself at the ground and miss.”

PP-Elle