Eén van de leuke dingen aan privévliegen is, dat je het in de meeste vliegtuigen en heli’s met z’n tweeën kunt doen. Het spreekwoord zegt dat gedeelde vreugd dubbele vreugd oplevert en dat zou om diverse redenen zomaar eens helemaal waar kunnen zijn.
“Gezellig”, kun je denken. Valt niet te ontkennen, maar er zijn meer redenen om samen te gaan. Een overlandvlucht bijvoorbeeld is, voor wie het netjes wil doen, nog niet zo eenvoudig, vooral als het onbekende bestemmingen betreft (daarom is het natuurlijk ook zo leuk).
Je zou dus als relatief onervaren R- en PPL’er eigenlijk wat meer vlees op je botten willen hebben voordat je je vleugels uitslaat naar andere kerktorens. In die situatie is vliegen met een mede-vlieger een heel geschikte manier om ervaring op te bouwen en te leren van elkaar en van de situaties die je samen – al of niet – opzoekt.
Dus samen voorbereiden, doorpraten, de één heen- en de ander terugvliegen, napraten. Dat laatste is eigenlijk even belangrijk als het eerste. Als je samen gevlogen hebt is het ongelooflijk waardevol om de tijd te nemen er nog even op terug te kijken.
Een debrief hoeft niet van een instructeur of examinator te komen. Een BvB is bij uitgifte een ‘license to learn’ en dat is precies wat er moet gebeuren. Je hebt die dag allebei op je eigen manier ervaren en de dingen geleerd die er voor jou te leren waren. Dat is nooit voor twee mensen hetzelfde.
Vraag hoe de ander het heeft ervaren, wat hem/haar is opgevallen, wat ze een volgende keer anders zouden aanpakken. Fantastisch om samen over een dag vliegen na te tafelen en de leermomenten op te zoeken.
Dus toch nog gezellig. Niks mis mee, terwijl en passant je ervaringszakje al snel vol genoeg raakt om ook te blijven overleven mocht je gelukszakje ooit leeg raken.