Vliegen in Nederland Over alles wat vliegt
Lelystad, 29 juni 2017 – De KNVvL heeft met verbazing en ongeloof kennis genomen van het voornemen van het ministerie van Infrastructuur en Milieu (IenM) om een vertrekroute voor de luchthaven Lelystad Airport te situeren pal over de luchthaven Teuge. Dit betekent het einde voor het parachutespringen op Teuge. Vrije val springen zal bij de invoering van de nieuwe luchtverkeersroute niet meer mogelijk zijn. Het Nationaal Paracentrum Teuge zal haar deuren noodgedwongen moeten sluiten. Aangezien het paracentrum de belangrijkste activiteit op het vliegveld is, is het de vraag of het financieel nog haalbaar is vliegveld Teuge te behouden.
Naast de nekslag voor het paracentrum zal het ook desastreuze gevolgen hebben voor de overige luchtsporten. Zeker waar het ongemotoriseerde luchtsporten betreft, zoals deltavliegen, schermvliegen en zweefvliegen, die hoogte nodig hebben om afstanden te kunnen overbruggen. De vliegroutes zijn door geheel Oost-Nederland dermate laag gepland (6000 ft) dat het onderliggende luchtruim maar tot FL050 beschikbaar zal zijn. Dit gezien de wettelijk vereiste separatie.
De geplande routes betekenen een nekslag voor de recreatieve en sportvliegerij in Nederland. Waar Nederland zich als kennis en technologie land wil positioneren, worden de mogelijkheden voor de jeugd om kennis te nemen van de technologie gemarginaliseerd. Waar de luchtverkeersleiding klaagt over een gebrek aan toestroom van verkeersleiders en waar een binnen afzienbare tijd een tekort zal ontstaan aan verkeersvliegers, daar zorgen ze zelf dat de belangstelling voor luchtvaart weggenomen wordt.
Wat de KNVvL niet kan begrijpen is dat het in de omliggende landen, waar de verkeersdruk zeker niet kleiner is en waar ook grote vliegvelden liggen, wel lukt de verschillende luchtruim gebruikers te accommoderen. Blijkbaar lukt het LVNL niet zelf met een passende oplossing te komen. Ontbreekt de kennis, de wil, de capaciteit, of is het de politiek die hier het onmogelijke vraagt?
In de procedure (art 5.11), die gebruikt wordt om een luchtruimwijziging door te voeren, staat duidelijk beschreven dat de gebruikers geconsulteerd worden in de ontwerpfase. Het ontwerp is al af, de keus is gemaakt en de consultatie moet nog beginnen. Hoe is dat mogelijk? In een democratisch land als Nederland hadden we deze handelswijze niet voor mogelijk gehouden. De brief van de staatssecretaris aan de Kamer is al verzonden, zonder enige mogelijkheid voor ons ook maar iets vooraf in te brengen.
Zijn we tegen Lelystad als KNVvL? Hoewel we, net als vele anderen onze vraagtekens hebben bij de commerciële haalbaarheid van dit vliegveld, staan we hier vooralsnog neutraal tegenover. Als de politieke keuze gemaakt wordt, dan is dat maar zo. De staatssecretaris is blij dat er met een jaar vertraging een route-ontwerp uitgekomen is. Dat daar de niet-commerciële luchtvaart in Nederland voor gemarginaliseerd moet worden is spijtig. Maar dat was geen criterium in de uitgangspunten. Is dit een harttransplantatie van een gezonde patiënt naar een ten dode opgeschreven patiënt?
Waar we tegen zijn is een route-ontwerp dat op geen enkele wijze rekening (zo beschreven in de aanbiedingsbrief) heeft gehouden met de huidige gebruikers van het luchtruim.
De KNVvL is samen met de betrokkenen hard aan het werk deze controversiële fout te laten herstellen. Het argument ‘politiek besluit’ is echter moeilijk te bestrijden. Mag een demissionair kabinet eigenlijk wel controversiële besluiten nemen?
Link:
– www.KNVvL.nl
